Bieszczady to jeden z najdzikszych i najpiękniejszych regionów górskich w Polsce. Charakterystyczne połoniny, niezwykłe widoki i wyjątkowa atmosfera przyciągają tu od lat miłośników górskich wędrówek i dzikiej przyrody. W tym artykule przedstawiamy najciekawsze szlaki, które warto przemierzyć podczas wiosennych i letnich wypraw w Bieszczady.
Połonina Wetlińska - klasyk, który nigdy nie zawodzi
Połonina Wetlińska to jeden z najpopularniejszych, a zarazem najbardziej malowniczych szlaków w Bieszczadach. Rozległa, trawiasta połonina oferuje panoramiczne widoki na wszystkie strony świata, a przy dobrej widoczności można dostrzec nawet szczyty ukraińskich i słowackich gór.
Najczęściej wybieraną trasą jest wejście z Przełęczy Wyżnej. To stosunkowo łagodny szlak, idealny nawet dla początkujących turystów. Czas przejścia to około 1,5 godziny w jedną stronę. Na szczycie połoniny znajduje się schronisko Chatka Puchatka - najwyżej położone stałe schronisko w Bieszczadach (1228 m n.p.m.), gdzie można odpocząć i spróbować tradycyjnych potraw.
Alternatywnie można wybrać dłuższą trasę z Wetliny przez Przełęcz M. Orłowicza (trasa zajmuje około 3 godziny w jedną stronę), która jest bardziej wymagająca, ale też mniej zatłoczona.
Tarnica - korona Bieszczad
Tarnica (1346 m n.p.m.) to najwyższy szczyt polskich Bieszczad i obowiązkowy punkt każdej dłuższej wizyty w tym regionie. Charakterystyczna piramidalna sylwetka góry widoczna jest z wielu miejsc w okolicy.
Najpopularniejsza trasa prowadzi z Wołosatego szlakiem niebieskim (około 2-2,5 godziny w jedną stronę). Jest to dość stromy szlak, jednak dzięki dobremu przygotowaniu terenu i licznym stopniom, dostępny dla każdego przeciętnie wysportowanego turysty.
Alternatywnie można wybrać trasę z Ustrzyk Górnych przez Szeroki Wierch (szlak czerwony), która jest dłuższa (około 4 godziny w jedną stronę), ale oferuje jeszcze piękniejsze widoki na bieszczadzkie połoniny. Na szczycie Tarnicy znajduje się metalowy obelisk z tablicą informacyjną oraz panorama szczytów widocznych z wierzchołka.
Wielka Rawka i Krzemieniec - na styku trzech granic
Szlak na Wielką Rawkę (1307 m n.p.m.) a dalej na Krzemieniec (1335 m n.p.m.) to propozycja dla tych, którzy chcą stanąć w miejscu, gdzie stykają się granice trzech państw: Polski, Ukrainy i Słowacji.
Trasa rozpoczyna się w Wetlinie, skąd niebieskim szlakiem wędrujemy przez Przełęcz Wyżniańską na Wielką Rawkę. Stąd szlak czerwony poprowadzi nas na Krzemieniec, gdzie w 1925 roku ustawiono granitowy słup graniczny trzech państw. Całość trasy zajmuje około 4-5 godzin w jedną stronę.
Należy pamiętać, że Krzemieniec znajduje się na granicy państwowej, więc nie wolno przekraczać granicy na żadną ze stron. Obowiązkowo należy mieć przy sobie dokument tożsamości, gdyż na szlaku mogą pojawić się patrole Straży Granicznej.
Połonina Caryńska - panorama na całe Bieszczady
Połonina Caryńska (1297 m n.p.m.) oferuje jedne z najwspanialszych widoków w Bieszczadach. Rozległa łąka szczytowa pozwala podziwiać panoramę praktycznie wszystkich ważniejszych szczytów Bieszczad.
Najpopularniejszy szlak prowadzi z przełęczy Przysłup szlakiem żółtym (około 2 godziny w jedną stronę). Jest to stosunkowo łagodne podejście, a trasa wiedzie przez malownicze lasy bukowe, które wiosną zachwycają młodą zielenią, a jesienią bogactwem kolorów.
Alternatywna trasa prowadzi z Brzegów Górnych (szlak czerwony), jest krótsza, ale za to bardziej stroma (około 1,5 godziny w jedną stronę). Obie trasy są bardzo malownicze i oferują niezapomniane widoki.
Mała i Wielka Rawka - mniej znana perełka
Szlak łączący Małą Rawkę (1272 m n.p.m.) i Wielką Rawkę (1307 m n.p.m.) to propozycja dla tych, którzy szukają mniej zatłoczonych, a równie malowniczych tras. Szczególnie Mała Rawka, często pomijana przez turystów zdążających od razu na Wielką Rawkę, oferuje wspaniałe widoki przy zdecydowanie mniejszym tłoku.
Trasa rozpoczyna się w Wetlinie, skąd szlakiem niebieskim przez Przełęcz Wyżniańską docieramy najpierw na Małą, a następnie na Wielką Rawkę. Cała trasa zajmuje około 3-4 godziny w jedną stronę.
Szczególnie polecamy ten szlak wczesnym rankiem, gdy mgły unoszące się nad dolinami tworzą niezwykłą, baśniową atmosferę.
Połonina Bukowska - dzika i mniej uczęszczana
Połonina Bukowska to najdłuższy grzbiet połoninowy w polskich Bieszczadach, ciągnący się od Rozsypańca po granicę ze Słowacją i Ukrainą. Jest znacznie mniej uczęszczana niż Połonina Wetlińska czy Caryńska, co czyni ją idealnym miejscem dla tych, którzy szukają ciszy i dzikich krajobrazów.
Trasa rozpoczyna się w Wołosatem, skąd czerwonym szlakiem przez Przełęcz pod Tarnicą i Halicz docieramy na Rozsypaniec, a dalej grzbietem Połoniny Bukowskiej możemy wędrować aż do granicy ze Słowacją. Jest to długa i wymagająca trasa, na którą należy zarezerwować cały dzień.
Nagrodą za trud są niesamowite widoki i szansa na spotkanie z dziką przyrodą - to właśnie na Połoninie Bukowskiej często można zobaczyć stada jeleni czy nawet ślady obecności niedźwiedzi.
Porady praktyczne
Planując wyprawę w Bieszczady, warto pamiętać o kilku istotnych kwestiach:
- Pogoda w górach zmienia się bardzo szybko - zawsze zabieraj ze sobą kurtkę przeciwdeszczową, nawet w upalny dzień
- Zabezpiecz się przed kleszczami - zakryta odzież, repelenty i dokładne sprawdzanie ciała po powrocie są konieczne
- Zapasy wody - szczególnie na połoninach nie ma źródeł wody, zabierz ze sobą odpowiednią ilość
- Szlaki są zamykane wraz z zapadnięciem zmroku - planuj swoje wyprawy odpowiednio wcześnie
- Latarka - zawsze warto mieć w plecaku na wypadek przedłużającej się wycieczki
- Szanuj przyrodę - nie zbaczaj ze szlaków, nie zostawiaj śmieci, nie hałasuj
Najlepszy czas na odwiedzenie Bieszczad
Bieszczady są piękne o każdej porze roku, jednak dla miłośników pieszych wędrówek najlepszym czasem jest późna wiosna (maj-czerwiec) oraz wczesna jesień (wrzesień-październik). W tych okresach pogoda jest zazwyczaj stabilna, lasy i połoniny zachwycają kolorami, a dodatkowo jest mniej turystów niż w środku wakacji.
Wyjątkowo magiczna jest jesień, gdy bukowe lasy przybierają złociste i czerwone barwy, tworząc niesamowity kontrast z zielenią połonin. To właśnie wtedy fotograficy z całej Polski przyjeżdżają, by uchwycić tę wyjątkową atmosferę.
Podsumowanie
Bieszczady to miejsce, które ma w sobie coś magicznego. Dzikie, niedostępne, a jednocześnie tak gościnne dla tych, którzy szanują ich naturę. Każdy z przedstawionych szlaków oferuje inne doznania i widoki, ale wszystkie łączy jedno - pozwalają doświadczyć prawdziwej, nieokiełznanej natury.
Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym turystą górskim, czy dopiero zaczynasz swoją przygodę z wędrówkami, Bieszczady mają do zaoferowania szlak odpowiedni dla Ciebie. To miejsce, do którego się wraca. Miejsce, które zmienia perspektywę i pozwala odnaleźć wewnętrzny spokój.